Znajomość ortografii jest jedną z ważniejszych umiejętności, które nabywamy w szkole. I chociaż wielu z nas nie wspomina ciepło lekcji języka polskiego, a już dyktand w szczególności, poprawne posługiwanie się polszczyzną przydaje się każdego dnia w późniejszym życiu. Pisać z błędami ortograficznymi po prostu nie wypada. Przyjrzyjmy się dzisiaj słowu humor, a może jednak chumor?
Humor, czy chumor – etymologia i pisownia słowa
Słowo pochodzi z łaciny, gdzie oznaczało pierwotnie wilgoć, ciecz, płyn. Oryginalna forma słowa to humor i również w języku polskim zapisuje się je właśnie przez samo H. Wyjaśnić to można prosto zapożyczeniem wyrazu z innego języka i zachowaniem jego etymologicznej pisowni. W tym wypadku nie obowiązuje zasada wymienności samego H na G, Ż, Z lub DZ, zatem trzeba to po prostu zapamiętać. Litera H występuje w polszczyźnie rzadziej niż dwuznak CH, straciła też swoją dawniejszą dźwięczność (w przeciwieństwie do bezdźwięcznego CH) i kiedy nie możemy wspomóc się zasadą wymienności, musimy po prostu nauczyć się pisowni słów, w których występuje ta często kłopotliwa spółgłoska.
Humor – definicja wyrazu
Skoro już wiemy, jaka i dlaczego jest poprawna pisownia słowa, zastanówmy się, co ono właściwie wyraża. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN słowo oznacza umiejętność dostrzegania zabawnych stron życia lub chwilowy stan usposobienia, pogodny nastrój, a także przedstawienie czegoś w śmieszny sposób, przykładowo komiczne dialogi, sytuacje i sceny. Mówi się często także o humorze sytuacyjnym, gdy spiętrzenie niefortunnych przypadków dotyczących bohatera wywołuje u obserwatora śmiech lub rozbawienie. Większości z nas jest też znane pojęcie czarnego humoru, czyli przedstawiania wydarzeń w gruncie rzeczy tragicznych w sposób absurdalny lub humorystyczny. Po drugiej stronie jest negatywne znaczenie słowa, czyli określanie kogoś mianem humorzastego, doświadczającego wahania nastrojów, mającego wisielczy humor lub wiecznie niezadowolonego i marudnego.
Humor – przykłady użycia w zdaniu
Aby utrwalić sobie to, co już ustaliliśmy, czyli poprawną pisownię słowa humor, spójrzmy na przykłady zdań, w których słowo może wystąpić, w bardzo różnych kontekstach.
- Poczucie humoru niezwykle pomaga w życiu.
- Nasze zbliżone poczucie humoru stało się początkiem długoletniej przyjaźni.
- Wybacz, nie pójdę dziś z Tobą do kina, zupełnie nie mam humoru.
- Nie mogę przyzwyczaić się do Twojego dziwnego poczucia humoru.
- Justyna nie rozumie żadnego żartu, ona kompletnie nie ma poczucia humoru.
- Przez dzisiejszą rozmowę z szefem zupełnie straciłam humor.
- Najnowsza komedia w naszym repertuarze zapewni Państwu ogromną dawkę humoru.
- Zygmunt Freud podzielił humor na tendencyjny (nieszkodliwy) oraz nietendencyjny (agresywny).
- Czarny humor z reguły nie podoba się ludziom, którzy mają mały dystans do życia.
- Osoby lubiące czarny humor mają wysoki iloraz inteligencji i optymistyczne usposobienie.
- Twój wisielczy humor udziela się otoczeniu, lepiej idź do domu i nie psuj zabawy.
- Mam dziś tak szampański humor, że nawet Twoja skwaszona mina mi go nie zepsuje.
Podsumujmy, słowo humor piszemy bezwzględnie przez samo H. Pamiętajmy o tym zawsze, a to z pewnością pozwoli zachować nam dobry humor.